Terapia obrzęków
Czym jest terapia przeciwobrzękowa?
Kompleksowa Terapia Przeciwobrzękowa jest to holistyczne podejście do leczenia obrzęków, skupiając się nie tylko na redukcji objawów, ale przede wszystkim na działaniu przyczynowym. Polega na indywidualnym dobraniu skutecznej i bezpiecznej formy rehabilitacji dla pacjenta.
Dla kogo jest dedykowana terapia przeciwobrzękowa?
Dla wszystkich, którzy borykają się z obrzękami pochodzenia limfatycznego, żylnego, tłuszczowego, zapalnego, pozabiegowego oraz pourazowego.
Terapia ta dedykowana jest także pacjentom borykającym się z:
-
-
-
-
-
-
- leczeniem onkologicznym, w tym po mastektomii czy histerektomii
- lipodemią (obrzękiem tłuszczowym)
- zespołem pozakrzepowym
- niewydolnością żylną kończyn dolnych
- po liposukcji
- uczuciem "ciężkich nóg"
- owrzodzeniem podudzi- w ściślej współpracy i konsultacji z lekarzem flebologiem
- obrzękiem pooperacyjnym
- obrzękiem po urazowym
- obrzękiem zapalnym, w tym niektóre choroby reumatyczne
- zespołem Sudecka
- obrzękiem narządów miednicy mniejszej
- obrzękiem spowodowanym uszkodzeniem lub wadami rozwojowymi układ limfatycznego
- przygotowaniem do zabiegów z zakresu chirurgii oraz medycyny estetycznej
-
-
-
-
-
Jakie fizjoterapeutyczne metody są stosowane w terapii przeciwobrzękowej?
-
-
-
-
-
- Manualny Drenaż Limfatyczny (MDL) zazwyczaj wykonywany wraz z terapią wisceralną, terapią mięśniowo- powięziową lub terapią blizn
- Kompresjoterapia za pomocą bandażowania lub gotowych wyrobów uciskowych
- Edukacja pacjenta
- Drenaż Limfatyczny za pomocą sprzętu medycznego do wibroterapii Ram Vitberg Plus
- Terapia falami radiowymi TECAR
- Kinesiotaping- aplikacja drenażowa
- Kinezyterapia (ćwiczenia)
-
-
-
-
Prowadzimy kompleksową terapię przeciwobrzękową: manualną, udzielamy instruktażu ćwiczeń, pokazujemy autodrenaż oraz pomagamy w doborze produktów kompresyjnych.
Kilka słów o każdej metodzie ...
MANUALNY DRENAŻ LIMFATYCZNY (MDL)
To forma delikatnego, powierzchownego masażu wykonywanego za pomocą technik przepychających oraz specjalistycznych chwytów obrzękowych.
Umożliwia on usprawnienie krążenia krwi i limfy likwidując obrzęki zastoinowe, zapalne, chłonne oraz onkotyczne.
Stosowany także do szybszej rekonwalescencji po zabiegach operacyjnych, onkologicznych oraz urazach. Może być stosowany już w fazie ostrej oraz jako przygotowanie do komprezoterapii i kinezyterapii.
Manualny drenaż limfatyczny ma na celu: stymulację motoryki naczyń limfatycznych i żylnych, stymulację resorpcji kapilarnej, przesuwanie płynów i przywracanie im płynnego charakteru, stwarzanie warunków do tworzenia się małych naczyń limfatycznych i żylnych (powstawanie tzw. krążenia obocznego).
WARTO WIEDZIEĆ!
Prawidłowo wykonany Manualny Drenaż Limfatyczny:
-
-
- Jest zgodny z kierunkiem odpływu chłonki oraz od części dystalnych do proksymalnych (karygodnym błędem jest rozpoczynanie masażu od terapii części dalszych np.ręki)
- Nie może powodować dyskomfortu, bólu ani zaczerwienienia skóry
- Tempo wykonywania drenażu powinno być bardzo wolne- gdyż taki jest prąd przepływu chłonki.
- Jest bez użycia środków poślizgowych
- Powinien zawierać opracowanie brzucha oraz węzłów chłonnych (nie może to być sam masaż ręki czy nogi)
-
DRENAŻ LIMFATYCZNY ZA POMOCĄ REHABILITACYJNEGO APARATU MASUJĄCEGO (RAM) VITBERG +
Drenaż Limfatyczny za pomocą Ram Vitberg + jest to forma masażu limfatycznego wykonywanego za pomocą maty aplikacyjnej wykorzystującej wibrację cykloidalno-oscylacyjną.
W specjalistycznym programie zostały zachowane wszystkie zasady prawidłowo wykonanego drenażu limfatycznego, dlatego też wskazania i przeciwskazania do jego wykonania są identyczne jak w MDL.
Zabieg ten stanowi alternatywę lub uzupełnienie Manualnego Drenażu Limfatycznego.
KOMPRESOTERAPIA
Kompresoterapia jest tylko jedną ze składowych kompleksowej terapii przeciwobrzękowej i może obejmować bandażowanie lub stosowanie gotowych wyrobów kompresyjnych (pończochy,rajstopy, podkolanówki uciskowe oraz rękawy i rękawiczki). W zależności od tego w jakiej fazie leczenia znajduje się pacjent taka forma kompresji jest dobierana.
WYROBY UCISKOWE
Gotowe wyroby uciskowe, by spełniały dobrze swoje zadanie, powinny być dobierane po wcześniejszej konsultacji z chirurgiem naczyniowym lub fizjoterapeutom. Należy odpowiednio dopasować stopień kompresji, dany wyrób oraz dobrać odpowiedni rozmiar. Pacjent powinien też otrzymać instrukcje jak długo i często ma stosować dany wyrób oraz w jaki sposób go zakładać.Pomiar najlepiej wykonać rano lub po uprzednio wykonanym drenażu limfatycznym. Często konieczne jest wybranie produktów szytych na miarę.
BANDAŻOWENIE
Bandażowanie polega na wielowarstwowym zabandażowaniu kończyny górnej lub dolnej, ewentualnie wraz z obręczą. Sposób aplikacji kompresji- na skórę powinien być założony bawełniany rękaw, następnie wata podgipsowa lub specjalistyczne gąbeczki (dla wyrównania ciśnień i zabezpieczenia wyrośli kostnych) i na to bandaże. Używa się głównie bandaży o niskiej rozciągliwości, gdyż generują niskie ciśnienie spoczynkowe oraz ciśnienie aktywne, co jest dobrze tolerowane przez pacjentów.
W zależności od wielkości i twardości obrzęku oraz odczuć pacjenta jest dobierana ilość bandaży, gęstość zwojów i ciśnienie. Najlepiej stosować bandażowanie po wcześniej wykonanym drenażu limfatycznym. Zaleca się pozostanie w bandażach od kilku do kilkunastu godzin. W takim kompresyjnym „zabezpieczeniu” pacjent powinien wprowadzić aktywność fizyczną.
KINESIOTAPING- APLIKACJA DRENAŻOWA
Kinesiotaping to medyczne plastrowanie wodoodpornymi, bawełnianymi taśmami o właściwościach podobnych do ludzkiej skóry.
Specjalna aplikacja delikatnie unosi skórę, zwiększając tym samym przestrzeń między powięziową. Przyczynia się to do usprawnienia mikrokrążenia chłonki, redukując tym samym zastoje oraz obrzęki limfatyczne. Umożliwia także szybszą resorpcję krwiaków podskórnych. Nie wywołuje to żadnego dyskomfortu ani nie utrudnia codziennego funkcjonowania- można się w niej kąpać, chodzić na basen, uprawiać sporty itp.
Kinesiotaping może stanowić alternatywę dla kompresoterapii za pomocą bandażowania lub gotowych wyrobów uciskowych.
KINEZYTERAPIA, AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Fizjoterapeuta na każdym etapie leczenia informuje, jaką aktywność można wprowadzać, a jaka jest zabroniona. Udziela też instruktażu, zawsze indywidualnie dobranych, ćwiczeń. Czasami kinezyterapia musi być przeprowadzona w kompresoterapii, ale o tym też decyduje rehabilitant lub lekarz.
W problemach układu krążenia najistotniejsze są: ćwiczenia oddechowe, rozciągające i aerobowe (ewentualnie interwałowe). Generalnie nie poleca się aktywności fizycznej zwiększającej ciśnienie w jamie brzusznej np. „brzuszki”. Regularnie stosowana aktywność fizyczna stanowi bardzo ważną składową leczenia i profilaktyki chorób układu krążenia. Zaleca się ją przynajmniej 3 razy w tygodniu, po 30-60 minut.
Powiązane artykuły: