Terapia blizn

Czym jest terapia blizn?

Są do zabiegi manualne i mechaniczne na bliźnie (wraz z sąsiadującymi tkankami) powstałej na skutek zabiegu operacyjnego (także laparoskopowego), urazu bądź oparzenia. Fizjoterapeuta mówiąc o bliźnie ma na myśli nie tylko defekt kosmetyczny i to co możemy zobaczyć gołym okiem. Skupia się przede wszystkim na zmianach zachodzących w  tkankach położonych głębiej, gdyż to one najczęściej przyczyniają się do powstawania powikłań. Celem takiej rehabilitacji jest przywrócenie elastyczności, miękkości i ruchomości blizny oraz redukcja dolegliwości przez nią generowanych. 

Dla kogo jest dedykowana terapia blizn i kiedy można ją rozpocząć?

Do wszystkich pacjentów posiadających różnego rodzaju blizny i zrosty mięśniowo - powięziowe. Szczególnie niebezpieczne są te, powstałe w obrębie jamy brzusznej, miednicy i klatki piersiowej. Zabiegi można wykonywać nawet na drugi dzień po jej powstaniu- stosuje się wtedy terapia tkanek sąsiadujących. Bezpośrednią  pracę zaczyna się zaś mniej więcej  po 3-4 tygodniach. Warto wiedzieć, że nigdy nie jest za późno na specjalistyczne opracowanie- powinno się także rehabilitować te „stare”, kilkuletnie blizny.

Blizna nie poddana specjalistycznej terapii może przyczynić się do powstania następujących powikłań:

      • Bólu, uczucia pieczenia, kłucia w obrębie blizny oraz sąsiadujących i dalej położonych tkanek.

Na przykład blizna po cesarskim cięciu może generować dolegliwości dolnego odcinka kręgosłupa.

      • Zaburzenia przypływu płynów ustrojowych.

Na przykład blizny w obrębie miednicy (np. po usunięciu macicy) mogą powodować obrzęki, żylaki, ból nóg i narządów miednicy mniejszej

      • Ograniczenia ruchomości, przykurczy mięśniowo-powięziowych oraz powstania wad postawy.

Na przykład blizny po mastektomii będą powodować wysunięcie st. barkowego do przodu, zaokrąglenie odcinka piersiowego kręgosłupa, odstawanie łopatek

      • Zaburzenie wzorców ruchowych

Na przykład blizny po przepuklinie pachwinowej mogą spowodować rotacje miednicy, a w konsekwencji zmianę obciążenia ciała.

      • Zaburzenie wzorców oddechowych

Blizny po zmniejszeniu żołądka będą powodowały wydechowe ustawienie klatki piersiowej i ograniczoną pracę przepony

      • Zaburzenie czucia powierzchownego i głębokiego

Często pacjenci skarżą się, że "to ciało jest takie nie moje”, „tak jak bym się dotykał przez ubranie”. Mogą pojawić się także uczucie mrowienia, drętwienia.

KAŻDA blizna powinna być opracowana przez fizjoterapeutę, osteopatę lub masażystę.

Nie tylko ta, która daje uczucie ciągnięcia, pieczenia, dyskomfortu czy po prostu brzydko wygląda.

Jakie metody fizjoterapeutyczne są stosowane w terapii blizn?
          • Mobilizacja blizny to szereg technik manualnych mających na celu zmiękczenie, uelastycznienie i zwiększenie przesuwalności blizny i tkanek sąsiadujących. Często fizjoterapeuta instruuje pacjenta jak może bezpiecznie a skutecznie „masować” bliznę. Zazwyczaj wykonuje się tą pracę bez żadnych środków poślizgowych. Warto czasami jednak po takiej terapii zastosować specjalistyczne środki przeznaczone do pielęgnacji blizn. Dobór takich preparatów najlepiej skonsultować z lekarzem lub fizjoterapeutom.
          • Masaż tkanek głębokich i terapia mięśniowo-powięziowato praca manualna mająca na celu redukcję nadmiernych napięć i restrykcji mięśniowo-powięziowych w warstwach powierzchownych i głębokich. Przywraca prawidłową elastyczność włókien kolagenowych oraz zapewnia odpowiedni ślizg między tkankami. Dzięki tym technikom mamy wpływ nie tylko na bliznę, ale na dalsze obszary które ona bodźcuje.
          • Masaż funkcyjny oraz poizometryczna relaksacja mięśni to połączenie pracy manualnej wykonywanej przez fizjoterapeutę wraz z ściśle określonym ruchem pacjenta. Dzięki tym technikom możliwe jest redukowanie napięcia i przywracanie prawidłowej ruchomości obszarów oddalonych od blizny.
          • Kinesiotaping-mobilizacja blizny. Za pomocą taśm (zbliżonych właściwościami do ludzkiej skóry) stosuje się specjalistyczną aplikację mającą na celu zwiększenie elastyczności, miękkości i przesuwalności tkanek oraz spłycenie blizny. Stosowana zazwyczaj po manualnej terapii dla utrwalenia efektów. Fizjoterapeuta bardzo często uczy pacjenta w jaki sposób może taką aplikację samodzielnie przykleić.